Lijsterbes (sorbus aucuparia)

 
 

Behandeling

Lijsterbes
Na de inname van andere plantendelen (bladeren, stengels, wortels) is het beter contact op te nemen met het Antigifcentrum.

De bessen van de lijsterbes zijn weinig giftig. 

  • Na de inname van minder dan 10 bessen van deze plant volstaat het om het kind wat water te laten drinken.
  • Na inname van grotere hoeveelheden neem je toch best contact met je huisarts of met het Antigifcentrum (070 245 245)
  • Ook na de inname van andere plantendelen (bladeren, stengels, wortels) is het beter contact op te nemen met het Antigifcentrum.

Indien een kind toch symptomen krijgt na de inname van bessen, die als weinig giftig vermeld staan, contacteer dan je arts of het Antigifcentrum. Misschien is er een probleem met de identificatie, of gaat het om een ander gezondheidsprobleem.

 
 
 
 

Toxiciteit

De vruchten bevatten vooral sorbitol en andere suikers, vitamine C en parasorbinezuur.

Kinderen worden vaak aangetrokken door de oranjerode vruchttuilen van de lijsterbes. De vruchten bevatten vooral sorbitol en andere suikers, vitamine C en parasorbinezuur. Dit zuur is toxisch en heeft een lokaal irriterende werking op de slijmvliezen van het maag-darmstelsel. Het vruchtvlees en de pitten bevatten verwaarloosbare hoeveelheden blauwzuurglycosiden.

 
 
 
 

Meer weten?

Latijnse naam: sorbus aucupariaFranse naam: sorbier des oiseaux/oiseleurs.

De lijsterbes behoort tot de rozenfamilie (rosaceae). De heesters en kleine bomen van het geslacht lijsterbes vertonen qua bladvorm een heel grote variatie. De doorgaans kleine, vijftallige bloemen van de lijsterbessen zijn in de regel wit of roomwit en hebben talrijke meeldraden. De overhangende rijke vruchttuilen van heel wat soorten, bestaande uit oranjerode tot rode (soms witte, gele of bleekroze) bessen, dragen bij tot de sierwaarde van dit plantengeslacht.