Wetenschappelijke naam: Pelagia noctiluca
Frans: piqueur-mauve
Nederlands: parelkwal
De Pelagia noctiluca of parelkwal is een kleine kwal van 10 cm doorsnede. Ze heeft een roze of paars getinte, fosforescerende hoed die bezaaid is met bruine vlekjes.
In september 1990 werd aan de Belgische kust een invasie van de Pelagia noctiluca waargenomen gedurende drie dagen.
De parelkwal komt voor in de Middellandse Zee en delen van de Atlantische Oceaan. Ze wordt ook waargenomen langs de Atlantische kusten van Frankrijk, Schotland en Ierland. Tijdens de jaren 80 werd aan de Italiaanse Adriatische kust een wildgroei van de Pelagia noctiluca vastgesteld.
Nematocysten (netelcellen) komen niet enkel voor op de tentakels, maar ook op de mondarmen en de hoed. Heel de kwal is dus giftig.
Een contact met de parelkwal is pijnlijk. De huidletsels kunnen een onregelmatige vorm aannemen (bij contact met de hoed) en zien eruit als brandwonden. De aangetaste zone is rood, gezwollen en er kunnen blaasjes optreden. De uitslag gaat gepaard met jeuk en laat gepigmenteerde littekens na (bruine vlekken). De pijn kan 1 tot 2 weken aanhouden. Algemene symptomen (duizeligheid, braken, diarree) zijn zelden beschreven. Wel zijn allergische reacties gemeld (netelroos, ademhalingsproblemen, bronchospasmen, shock).
De uitslag kan enkele weken of zelfs jaren na het eerste contact spontaan terug optreden, zonder een nieuwe aanraking met een kwal.
Het gif van de Pelagia heeft meer antigeen potentieel (capaciteit om een allergische reactie uit te lokken) dan andere kwallen. Er is kruisreactie mogelijk tussen de vergiften van Pelagia, Chrysaora en Physalia.