Eén van de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog was het grootschalig gebruik van chloorgas. In hoge concentraties veroorzaakt het zware schade aan de luchtwegen. Soldaten die een te grote hoeveelheid chloorgas inademden, liepen de kans op te stikken. Het gebruik van oorlogsgassen werd pas in 1997 verboden door de Chemische Wapens Conventie. Hoewel dit internationaal akkoord ondertussen door 193 landen ondertekend is, worden oorlogsgassen nog steeds ingezet.

In België liggen deze vreselijke praktijken gelukkig achter ons. Toch gebeuren er ook hier nog te vaak ongevallen met ditzelfde chloorgas. Hoe komt dat? Chloorgas ontstaat wanneer chloorbleekmiddelen als javel gemengd worden met zuren. Wanneer men bijvoorbeeld gelijktijdig een toiletpot reinigt met javel en een ontkalker komt er vrijwel onmiddellijk chloorgas vrij. Soms kunnen er bij het openen van een pot met chloortabletten zelfs al chloordampen vrijkomen. Ook een sterk geconcentreerde javeloplossing kan gelijkaardige problemen opleveren.

Bij blootstelling aan chloorgas dien je onmiddellijk de plaats van het ongeval te verlaten. Meestal verdwijnen symptomen als een kriebelhoest, loopneus, prikkelende keel of tranende ogen spontaan binnen enkel uren. De concentratie van het gas is natuurlijk een stuk lager dan op het slagveld. Wanneer de klachten langer dan zes uur aanhouden ga je best naar de dokter. Zoek zo snel mogelijk medische hulp als je al vanaf het begin moeilijkheden hebt om te ademen of het gevoel hebt te stikken. Ook wanneer je allergisch of astmatisch bent, wacht je beter niet af om naar de dokter te gaan.

Meer info over wat je moet doen wanneer iemand chloorgas heeft ingeademd of als iemand blootgesteld is aan chloorbleekmiddelen kan je hier lezen.