Meiklokjes duiken weer op in tuinen en bij bloemisten. Ze hebben heerlijk geurende witte bloempjes en ogen onschuldig, maar zijn dat niet. Alle delen van het meiklokje bevatten irriterende stoffen en stoffen die giftig zijn voor het hart. Na inname van een belangrijke hoeveelheid plantenmateriaal is opname in het ziekenhuis voor behandeling en hartbewaking noodzakelijk.

Zware vergiftigingen door accidentele inname worden zelden gerapporteerd. Blootstellingen worden alleen beschreven in de korte periode waarin het plantje bloeit. Na inname treedt vaak braken op wat de opname van giftige stoffen beperkt. Het Antigifcentrum ontvangt jaarlijks 40 tot 60 oproepen in verband met het meiklokje. Meestal gaat het om 2 tot 4-jarige kinderen die op een steeltje of blaadje knabbelen, een besje opeten of van het vaaswater drinken. Bij volwassenen gaat het meestal om de accidentele inname van vaaswater.

Vergiftigingen bij dieren gebeuren, maar zijn zeldzaam. Dieren vermijden de verse plant omwille van de geur. Verwerkt in hooi of tuinafval kan de plant wel een gevaar vormen voor dieren.

Meer informatie over de behandeling en de toxiciteit van meiklokjes vindt u via deze link.