Intraveneuze lipidenemulsie (IVLE)

Deze tekst is bedoeld voor professionelen. Het is mogelijk dat je niet alle gebruikte termen begrijpt.

Het intraveneus toedienen van een lipidenemulsie kan bij geïntoxiceerde dieren zorgen voor een spectaculaire verbetering van de klinische toestand, een kortere hospitalisatieduur en kan levensreddend zijn. Het is een eenvoudige, makkelijk toe te dienen en goedkope behandeling.

Intraveneuze lipiden emulsie (IVLE) wordt gebruikt bij het behandelen van intoxicaties door vetoplosbare stoffen met zeer ernstige (vooral cardiale) symptomen. In gevallen beschreven bij dieren gaat het meestal over baclofen, permethrine en macrocyclische lactonen (moxidectin, ivermectin), maar de behandeling wordt ook voor nog andere intoxicaties gebruikt. Gewoonlijk wordt Intralipid® 20% (Fresenius Kabi) gebruikt maar ook andere parenterale lipidenemulsies zijn mogelijk.

In welke gevallen is deze behandeling aangewezen?

Of een behandeling met IVLE al dan niet mogelijk is hangt af van twee factoren: de mate van vetoplosbaarheid en de halfwaardetijd van het oorzakelijk agens. Een lipidenemulsie is geschikt voor lipofiele stoffen met een korte tot matige halfwaardetijd (doorgaans minder dan 24 uur). Het is niet geschikt voor lipofiele stoffen met lange levensduur zoals vitamine D-samenstellingen (bv. calciferol, calcipotriol) en rodenticiden op basis van anticoagulantia (bv. brodifacoum, bromadiolon).

Hoe werkt deze behandeling?

Het werkingsmechanisme van een lipidenemulsie is nog niet volledig doorgrond. Er bestaan twee belangrijke theorieën: een ‘lipid sink’ effect en een metabool effect. Men denkt dat het vetcompartiment dat in het bloed wordt gevormd als gevolg van een bolusinjectie zich gedraagt als een soort ‘gootsteen’ voor lipofiele stoffen. Doordat ze worden aangetrokken door de ‘lipid sink’ in het bloed kunnen ze niet meer inwerken op hun doelreceptoren. Bij cardiotoxische stoffen kunnen de lipiden bovendien de toxische effecten verminderen door de myocardiale cellen van een extra energiebron te voorzien.

Wat zijn de risico's van deze behandeling?

De risico’s van een IVLE, toegediend in het kader van een intoxicatie en niet als parenterale voeding, zijn niet gekend, desondanks wordt IVLE algemeen als veilig beschouwd. Pancreatitis en pijnlijke extravasatie met plaatselijke zwelling werden tot nu toe als bijwerkingen gerapporteerd in de veterinaire gevallen.

Een intraveneuze toediening van een lipidenemulsie wordt steeds vaker gebruikt bij de behandeling van vergiftiging en zou in overweging genomen moeten worden bij elk dier met een ernstige intoxicatie na blootstelling aan een lipofiele stof.

Protocol voor toediening en dosering vetemulsie:

  • Intralipid® 20% bolus van 1,5 ml/kg I.V. in één minuut.
  • Onmiddellijk laten volgen door een infuus van Intralipid® 20 % met een debiet van 0,25 ml/kg/min.
  • Hartmassage blijven volhouden, de lipiden moeten circuleren.
  • Indien de circulatie zich niet herstelt, de bolus herhalen om de 3 tot 5 minuten tot een maximum van 2 supplementaire boli.
  • Het infuus laten lopen tot de hemodynamische toestand zich stabiliseert.
  • Bij daling van de bloeddruk: verhoog de infuussnelheid tot 0,5 ml/kg/min.

Referenties

Zie ook  www.lipidrescue.org