De bessen van de laurierkers zijn weinig giftig.
Indien een kind toch symptomen krijgt na de inname van bessen die als weinig giftig vermeld staan, contacteer dan je arts of het Antigifcentrum. Misschien is er een probleem met de identificatie of gaat het om een ander gezondheidsprobleem.
De blauwzuurglycosiden (die blauwzuur vrijgeven), die zich in de bladeren en de pitten van de vruchtjes van de laurierkers bevinden, verklaren de giftigheid van deze plant. Er werden al intoxicaties gemeld bij dieren (runderen, geiten).
Latijnse naam: Prunus laurocerasus. Franse naam: Laurier-Cerise.
De laurierkers behoort tot de rozenfamilie (rosaceae). De laurierkers is een sterk vertakte, wintergroen struik. De tot 25 cm lange bladeren zijn langwerpig-elliptisch, spits, leerachtig en gaafrandig. De bovenzijde van het blad is glanzend donkergroen, de onderzijde iets bleker en kaal of nagenoeg kaal. De kleine, witte bloemen staan bijeen in stijf rechtopstaande, tot 20 cm lange trossen. De zwartrode steenvruchten hebben een diameter van circa 8 mm.