BLAUWEREGEN (WISTERIA sp.)

 
 
De blauweregen is een giftige en irriterende plant. Het zijn de peulen en erwtjes die meestal de oorzaak van accidentele vergiftigingen bij kinderen zijn. Het sap van de plant kan de ogen sterk irriteren.
 
 
 
 

Symptomen

Kleine kinderen vertonen al braken, misselijkheid en buikkrampen na het eten van een tweetal boontjes. Er kunnen ernstige maagdarmstoornissen optreden, zowel bij mensen als bij dieren. Sap in het oog kan leiden tot ernstige irritatie van het hoornvlies.

 
 
 
 

Behandeling

Bij inname van meerdere boontjes is een opname voor observatie in het ziekenhuis raadzaam. Het toedienen van actieve kool is nuttig.

 
 
 
 

Toxiciteit

In de zaden zit de giftige glycoproteïne lectine.

In de zaden zit de giftige glycoproteïne lectine. Ook de wortels en twijgen zijn toxisch. Het aantal beschreven intoxicaties is vrij beperkt. Meestal gaat het om de inname van enkele boontjes.

 
 
 
 

Meer weten?

De blauweregen behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Fabaceae). De blauweregens groeien spiraalsgewijs rond bomen of andere steunpunten: de Chinese blauweregen is een links windende slingerplant, de Japanse blauweregen een rechts windende plant. Al op vrij jonge leeftijd produceert de Chinese blauweregen massaal welriekende 15 tot 30 cm lange, paarsblauwe bloemtrossen, die dieper gekleurd zijn en sterker geuren dan de bloemen van de Japanse blauweregen; bovendien zijn de trossen compacter en breder. De plant bloeit in mei, voordat de bladontwikkeling op gang komt. De lange, behaarde peulen bevatten elk 2 tot 3 zaden.