Maretak (Viscum album)

 
 

Behandeling

Maretak bevat giftige stoffen in de takken en de bladeren.

Maretak bevat giftige stoffen in de takken en de bladeren van de plantDe bessen bevatten deze gifstoffen niet. In de wintermaanden, als de maretak binnenshuis gebracht wordt, vallen er nog al eens wat besjes op de grond. 

  • Een kind dat enkele besjes opeet, loopt geen risico. 
  • Bij meerdere bessen is er kans op braken en diarree. Na inname van bessen reinigt men het mondje en geeft men wat water te drinken.
  • Als een kind bladeren en twijgjes inslikt kunnen symptomen optreden, zoals braken, misselijkheid en diarree. Eventueel ook algemene symptomen zoals slaperigheid, zwakte en koorts. Na inname van bladeren of takjes neemt u contact op met het Antigifcentrum (070 245 245).
 
 
 
 

Toxiciteit

De giftigheid van de maretak is sterk afhankelijk van de gastheerboom.

Maretak heeft de reputatie een zeer giftige plant te zijn. Maretak bevat giftige eiwitten die men viscotoxines noemt. Deze eiwitten bevinden zich in de bladeren en de takken van de plant. De bessen zouden geen viscotoxines bevatten en zouden daarom minder giftig zijn. De giftigheid van de maretak is sterk afhankelijk van de gastheerboom. In de praktijk brengt de inname van enkele bessen over het algemeen het volgende met zich mee: braken, diarree, zwakte, dorst en agitatie.

 
 
 
 

Preventie

Ruim besjes die op de grond vallen zo snel mogelijk op. 

 
 
 
 

Meer weten?

Latijnse naam: Viscum albumFranse naam: Gui. 

De maretak behoort tot de sandelhoutfamilie (santalaceae). De maretak is een bolronde, altijd groene dwergheester en halfparasiet, die zijn aanwezigheid vooral ’s winters verraadt, wanneer de gastheerplant er kaal bij staat. Hij groeit meestal op de populier en in mindere mate op fruitbomen. De groen blijvende plant leeft op bomen. Het is een zogenaamde halfparasiet: voor water en zouten is de plant afhankelijk van zijn gastheer. De maretak wordt ook mistletoe, mistel of vogellijm genoemd.